nie odstępować

См. также в других словарях:

• odstąpić — dk VIa, odstąpićpię, odstąpićpisz, odstąpićstąp, odstąpićpił, odstąpićpiony odstępować ndk IV, odstąpićpuję, odstąpićpujesz, odstąpićpuj, odstąpićował, odstąpićowany 1. «odejść na bok lub cofnąć się; odsunąć się, oddalić się» Odstąpić o krok, na… …   Słownik języka polskiego

• trzymać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, trzymaćam, trzymaća, trzymaćają, trzymaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mając, ściskać coś w dłoni, ustach, dziobie itp., nie puszczać tego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Trzymać… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• stać — ndk, stoję, stoisz, stój, stał 1. «o istotach żywych: trzymać się, być na nogach; zachowywać pozycję pionową, wspierając się na nogach» Stać na palcach. Stać na baczność. Pracować stojąc. Ledwie stoję na nogach ze zmęczenia. Nie móc stać o… …   Słownik języka polskiego

• stać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Xa, stoję, stoi, stój {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} o ludziach: utrzymywać ciało w pozycji pionowej, opierając się na stopach : {{/stl 7}}{{stl 10}}Stać na palcach. Ledwo stoję na… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• pilnować — ndk IV, pilnowaćnuję, pilnowaćnujesz, pilnowaćnuj, pilnowaćował, pilnowaćowany 1. «strzec czegoś, czuwać nad kimś lub nad czymś, stać na straży; dozorować, doglądać kogoś lub czegoś; zajmować się czymś, dbać o kogoś, o coś» Pilnować dzieci.… …   Słownik języka polskiego

• cień — 1. Ani cienia czegoś «zupełnie nic, wcale»: (...) nie mogła wydobyć ze siebie ani cienia uśmiechu (...). S. Żeromski, Wiatr. 2. Bać się, lękać się własnego cienia «być bardzo lękliwym, podejrzliwym, nadmiernie ostrożnym»: Człowiek nie będzie… …   Słownik frazeologiczny

• ślad — m IV, D. u, Ms. śladzie; lm M. y 1. «odcisk czegoś, znak odciśnięty, np. nóg, kół, powstały po przejściu, przejeździe; trop» Głęboki, wyraźny, trwały, nieznaczny ślad. Ślad lisi. Ślad stopy. Ślad kół. Ślad łap niedźwiedzich, kopyt. Ślad butów …   Słownik języka polskiego

• cień — m I, D. cienia; lm M. cienie, D. cieni (cieniów) 1. «ciemne odbicie oświetlonego przedmiotu padające na stronę odwróconą od źródła światła» Krótki, długi cień. Cień drzewa, wieży, domu. Drzewa dawały dużo cienia. Cień pada na coś, kładzie się,… …   Słownik języka polskiego

• płot — m IV, D. u, Ms. płocie; lm M. y «ogrodzenie, zwykle z wbitych w ziemię słupków połączonych żerdziami, do których przytwierdzone są deski, paliki, pręty itp.; parkan» Wysoki, niski, drewniany płot. Płot z desek, z żerdzi, z drutu kolczastego.… …   Słownik języka polskiego

• cielę — 1. pot. Chodzić, łazić, dreptać itp. za kimś jak cielę za krową «nie odstępować kogoś, chodzić krok w krok za kimś»: Przestań za mną łazić jak cielę za krową, zajmij się czymś sam przez chwilę. Roz bezp 1997. 2. pot. Głupi jak cielę; cielę na… …   Słownik frazeologiczny

• cielę — n IV, D. cielęęcia; lm M. cielęęta; D. cielęląt «małe, młode krowy, łani, sarny i innych przeżuwaczy» ◊ pot. Ostatnie cielę z obory «ostatnia rzecz (z jakiegoś zapasu), zwłaszcza: ostatnie pieniądze» ◊ Chodzić za kimś jak cielę za krową «nie… …   Słownik języka polskiego